در عمرم از هیچ کاری به اندازه کار با چوب لذت نبرده‌ام! از کودکی عاشق نجاری بوده‌ام و در سن ۱۳ سالگی یک مدتی در نجاری محله‌مان شاگرد مغازه بودم... انواع اره و همانطور که در مطلب «معرق و منبت؛ دو هنر و تفریح جذاب برای اوقات آزاد شما» گفتم، حتی ابزارهای معرق و منبت‌کاری مثل چاقو‌های مخصوص و مُقار و... را هم خریده‌ام و دارم: حتی اره مویی برقی خیلی خاص Dremel که بعداً در موردش خواهم نوشت: اما می‌خواهم تجربه‌ام را از اره‌ای که اخیراً خریده‌ام بیان کنم... برای بریدن تنه‌های درخت که در باغ داریم و تبدیل آن‌ها به اشکال مختلف، یک اره نیاز داشتم که قابل حمل هم باشد. می‌توانستم اره میزی بخرم اما قابلیت حمل نداشت. (اما احتمال دارد در آینده یک اره میزی صنعتی بگیرم که دیگر خیالم از هر لحاظ راحت باشد و بتوانم هر نوع برشی را انجام دهم) ابتدا برای سنگ فرزی که داشتم یک تیغه چوب‌بُر خریدم و با آن کار... (ادامه)

پس از ازدواج، خانم ما که یک کامپیوتر دسکتاپ در خانه پدری‌اش داشت همراه خودش به خانه مشترک آورد. با توجه به اینکه در این مدت از لپ‌تاپ من استفاده می‌کرد، نیازی نبود آن را به کار بگیریم. اما چند وقت پیش به فکرم رسید که مانیتورش را به عنوان مانیتور دوم به کامپیوتر خودم متصل کنم... (کِیس کامپیوترش را هم فعلاً به سروری برای کارهای نه‌چندان‌مهم تبدیل کرده‌ام... از مزایای ازدواج!) پس از انجام این کار و تجربه کار با دو مانیتور، می‌توانم فقط یک جمله بگویم: بخشی از عمرم که با یک مانیتور کار کرده‌ام، به فنا رفته! اصلاً تصور نمی‌کردم ویندوز اینقدر جذاب بین دو مانیتور با دو ابعاد و رزولوشن مختلف هماهنگی ایجاد کند. بسیار بسیار کاربردی خواهد بود! به خصوص برای ما مدرس‌ها! تصور کنید: یکی از مانیتورهایتان را برای کلاس آنلاین به اشتراک می‌گذارید و در دیگری کارهای شخصی‌تان را انجام می‌دهید و یا چیزهای خص... (ادامه)

من شخصاً عاشق بازی‌های فکری هستم. به همین دلیل هم هست که اگر کلمه «بازی» را در آفتابگردان جستجو کنید (نتیجه جستجو) می‌بینید که ما یک خروار بازی فکری معرفی کرده‌ایم و یا ساخته‌ایم؛ مانند بازی اخیرمان Robi Vita که خاص افرادی که می‌خواهند برنامه‌نویس شوند طراحی کردیم. اما اکثر این بازی‌های فکری مغز را به آن حدی که برنامه‌نویسی برنامه‌های پیچیده درگیر می‌کند، درگیر نمی‌کنند. بنابراین مدتی بود که به فکر ساخت یک بازی واقعاً فکری بودم و پس از مدت‌ها برنامه‌ریزی برای مراحل آن، در یک روز آن را طراحی کردم. معرفی می‌کنم: فکرا : fekra.aftab.cc   فکرا از ۱۸ سطح یا مرحله تشکیل شده که هر چه پیش بروید، مراحل سخت‌تر می‌شود؛ تا جایی که من خودم در مرحله ۱۲ گیر کرده‌ام!! در هر مرحله یک مصراع شعر به صورت خاصی نمایش داده می‌شود و از شما خواسته می‌شود که مصراع صحیح را تایپ کنید. این بازی باب دورهمی‌... (ادامه)

پس از قریب به ۲۰ سال شبانه‌روز کدنویسی کردن و مو سفید کردن در این وادی، ۱۵ تجربه مهم کسب کرده‌ام که گاهی با خودم می‌گویم اگر یک نفر بود این‌ها را با تأکید فراوان در همان ابتدا به من بگوید، الان به جای زجر کشیدن از ویرایش پروژه‌های قدیمی، از آن‌ها لذت می‌بردم. این نکات را در حین تدریس دوره‌های برنامه‌نویسی یک به یک به یاد آورده‌ام و یادداشت کرده‌ام و البته دانش‌جویان می‌دانند که چقدر در کلاس‌ها روی آن‌ها تأکید می‌کنم؛ هدیه به شما: ۱- از تکرار بپرهیزید؛ حتی یک خط کد این مهم‌ترین توصیه هر برنامه‌نویسی در طول تاریخ برنامه‌نویسی است. اصلاً نسل‌های مختلف برنامه‌نویسی و هر چقدر برنامه‌نویسی پیشرفت می‌کند فقط دارد «تکرار» کمتر می‌شود. این جمله را دانش‌جویان بارها از من می‌شنوند: اگر یک قطعه کد را دو بار تکرار کردید، حتماً یک راه برای جلوگیری از این تکرار وجود داشته که باید آن راه را یاد بگ... (ادامه)

همه می‌دانیم که یکی از چالش‌های امروز بشر پلاستیک است. اگر بشود راه‌های مفیدی برای بازیافت آن پیدا کرد، احتمالاً مصرف آن کاهش خواهد یافت. همین الان، جای خالی ۶ شامپو در خانه ما جلو چشم من است. مدتی است که به فکر افتاده‌ام که از این جاهای خالی پلاستیکی یک استفاده مفید کنم. اولین چیزی که به ذهنم رسیده این است که یک پرینتر سه‌بعدی بخرم و با این پلاستیک‌های جای شامپو و مایع ظرفشویی و... اجسام مورد نظرم را چاپ کنم. حالا درباره پرینتر سه‌بعدی ابهاماتی دارم که می‌خواهم شما کمک کنید که این ابهامات رفع شود. خواهش می‌کنم هر تجربه‌ای درباره پرینتر سه‌بعدی دارید با ما و همه کاربران آفتابگردان به اشتراک بگذارید. آیا خرید پرینتر سه‌بعدی مقرون‌به‌صرفه است؟ آیا می‌شود به طریقی این پلاستیک‌ها را در آن به کار گرفت؟ همین دیروز در شبکه ۴، مستند Made from Deconstruction توضیح می‌داد که چطور از پلاستیک‌های ... (ادامه)

سال‌ها بود که در به در دنبال یک اپلیکیشن Player با ویژگی‌های مد نظر خودم می‌گشتم. به خصوص برای کلاس‌های زبانم که می‌خواهم یک فایل صوتی یا تصویری را برای زبان‌آموزان پخش کنم به صورتی که: اگر یک زبان‌آموز نتوانست یک جمله را بفهمد و تکرار کند، کمی عقب بزنم (Backward) که دوباره تکرار شود؛ اکثر پخش‌کننده‌ها مثلاً ۱۵ ثانیه به عقب می‌برند در حال که من می‌خواهم مثلاً دو ثانیه عقب برود (و اصلاً این امکان دست من باشد که تنظیم کنم چقدر جلو و عقب برود) و یا مثلاً وقتی Pause می‌کنم و می‌خواهم دوباره Play کنم، از یک ثانیه عقب‌تر شروع کند که اگر وسط یک جمله متوقف شده، جمله ناقص پخش نشود و یا اگر یک جمله سریع گفته شد، سرعت را کم کنم که بفهمیم چه کلماتی بیان شده و یا مثلاً اجازه دهد که موقتاً صفحه را سیاه کنم که شارژ گوشی مصرف نشود و یا اصلاً به راحتی بتوان بین حالت روز و شب (Dark Mode) سوئیچ کرد و... (ادامه)

یکی از درگیری‌های ما در خانه مادری‌مان همیشه این بود که مادر ما محل سکونتش نیم متری بخاری بود و از طرفی چون خودش مزاج گرم داشت و نزدیک بخاری هم بود، همیشه بخاری روی کمترین حد ممکن بود! بنابراین ما در بقیه نقاط خانه همیشه از سرما می‌لرزیدیم و یا اگر می‌خواستیم بنشینیم باید می‌آمدیم تنگ دل مادرمان می‌نشستیم که کمی از گرمای بخاری به ما هم برسد. یکی از اتاق‌ها که بخاری‌اش همیشه خاموش بود، کلاً ۶ ماه سال بلااستفاده بود چون نمی‌صرفید برای دقایقی که آنجا کار داریم بخاری‌اش را روشن کنیم... این‌ها مشکلاتی است که افرادی که خانه‌های قدیمی بدون پکیج یا با پکیج با حالت شوفاژی را تجربه کرده‌اند با آن ۶ ماه سال درگیر هستند. (شوفاژ هم مثل بخاری قدیمی فقط همان نقاط نزدیک به خود را گرم می‌کند و احتمالاً نتوانید در فاصله دورتر از شوفاژ روی زمین بخوابید...) اما خدا پدر و مادر کسی که سیستم گرمایش از کف را اخ... (ادامه)